İş Dünyasına yönelik tek tip Schengen Vize Uygulaması

Yayınlayan Erkan Ayan tarafından 20 Haziran 2014

Kategoriler

Köşe Yazıları

Etiketler

Avrupa Birliği’nin ortak vize politikası, bir yandan iç güvenliğin sağlanması suretiyle yasal ziyaretçilerin AB’ye (daha net bir ifadeyle Schengen bölgesine) girişini sağlamayı amaçlar. Sınırların kalktığı Schengen Bölgesi 400 milyonu aşkın AB yurttaşı dışında AB üyesi olmayan ülkelerin vatandaşları, iş adamları, turistler ve AB topraklarında yasal olarak bulunan diğer kişiler için dolaşım serbestisini güvence altına almaktadır.

Türkiye dahil, AB üyesi olmayan bir çok ülkenin vatandaşları Schengen Bölgesi’ne seyahatlerinde vize alma zorunluluğuna tabidir. 2010 yılında 25 Schengen Ülkesi dünya genelinde 11 milyon Schengen vizesi vermiştir. Bu ülkelerden 24’ünün Türkiye’de temsilciliği bulunmaktadır. Ortak vize politikasının en önemli kaynağı, 5 Nisan 2010[1] tarihinden itibaren uygulanmaya başlayan AB Vize Yasası’dır. Kısa süreli kalış ve havaalanı transitleri için geçerli prosedür ve şartları ortaya koymaktadır.

Avrupa Birliği Delegasyonunun rolü ortak vize politikasının uyumlu şekilde uygulanmasını yerel düzeyde koordine etmektir. Vize verme sorumluluğu (Ankara, İstanbul, İzmir ve Edirne’de) Schengen Üyesi Ülkelere aittir.

2012 yılında Türkiye’de 637,276 Schengen vizesi verilmiştir. Bu da 2011 yılıyla karşılaştırıldığında %7.65 ve 2009 yılıyla karşılaştırıldığında ise %43’lük bir artışa denk gelmektedir. 2012 yılında Türkiye’de en çok vize veren Schengen Ülkeleri Almanya (153,430), İtalya (114,902), Fransa (94,407) ve Yunanistan (92,176)’dır. Türkiye, en çok Schengen vizesi verilen ülkeler arasında Rusya, Ukrayna, Çin ve Beyaz Rusya’nın ardından 5. sırada yer almaktadır. Türkiye’de verilen vizelerin %50’si çok girişli vizelerdir (2011 yılında %37). 2012 yılında reddedilen vize başvuru oranı %4.5 (2001’de %5)’tir. Bu oran dünya ortalamasının altındadır.

Daha fazla bilgi için: